PAH.....

27. PAH.....

Tah kecap eta. Nyebutkeunana teh...pas... dina hurup P logatna sok ditarikeun.

Pah......
heuheuy...dedengeeun...sakapeung mah sok diturutan kekecapan eta teh....Pah...

Mun teu ras Bandung teh jauh......ieu hate geus asa hayang sagok-gokeun we panggih, mangku...ngais..ngajodang...nyiuman, duanana. kumaha we budak leutik anu keur meujeuhna kumincir jeung bilatung dulang. Sagala beretek, sagala ngeunah. Matak pesenna oge meni loba. Teu kapikireun meureun...ku budak mah, kuring ti Bandung teh....balik usaha atawa naon. Anu penting teh jigana pesenan maranena katohonon.

Tapi keun bae...da rido atuh...keur saha deui usaha jeung naon wae anu dilakonan ayeuna...iwal keur maranehna. Anak pamajikan kuring.

Matakna.....geus mah dianggap beres pagawean jeung sagala tugas. Purat perot balik ti Ledeng teh. Enya oge karek sapeuting ditinggalkeun, meni asa geus sabulan we rarasaan teh. Da eta atuh kucapetangna, leuh....keur kuring mah matak kabiruyungan kusora budak teh. komo deui lamun ninggali tingkahna.

Paribasana pamajikan lamun ngasms iber ngeunaan budak, "ieu Puya hoyong ngobrol atawa ieu Imut hoyong ngobrol".

Jigana teh pamajikan kuring, bosen make ku kalimat eta....ganti jadi ..."ieu Puya naroskeun...Imut oge. Ceuk Imut mah, naha bet lami can uih wae. Ku weni teh dijawa nuju di jalan. Ceuk Imut teh, hayu atuh urang antosan di payun. Enya hayu, ceuk weni. Ari akang tos dimana ayeuna? ", Unggal sms ti pamajikan teh resep kuring mah. Sok lengkep sagala ngeunaan paripolah budak. Kabayang eta budak kumaha nyaritana jeung mamanjaanana.

Bari eta teh lamun geus ngasms kitu, teu kungsi lila kiringing hape disada. Teu aya kecap bubuka atawa kumaha we salam, ilaharna anu nelepon. Da ieu mah langsung pok torolong.

"Pah....," deuh meni gaya anak kuring nyebut papah. Untung euweuh si Udung. Si eta mah sok ngalelewaan mun anak kuring nyebut kitu teh.

"Papah-papah......leumpang.... papah mah", pok si sardung. Gerewek we ceurik budak teh, lamun geus dikitukeun ku si sardung. Dasar si ablahu, kabudak teh disasaruakeun jeung ngaheureuyan ka kolot.

"Puya ......sosis hiji, imut hiji. cokolatos puya hiji, imut hiji, susu kotak rasa stroberi puya hiji, imut hiji. Meser coklat puya hiji,imut hiji, nabati sip puya hiji, imut hiji, pray ciken meser tujuh ceuk mamah eta mah.

Puya mah, sosis hiji, imut hiji. cokolatos puya hiji, imut hiji, susu kotak rasa stroberi puya hiji, imut hiji. Meser coklat puya hiji,imut hiji, nabati sip puya hiji, imut hiji, pray ciken meser tujuh ceuk mamah eta mah.

Pah....didinya hujan teu? didieumah saur mamah hujan. Papahna nyarios atuh".
"Muhun pa ieu oge nuju nyarios, hoyong naon puya teh?"

Puya mah ..... sosis hiji, imut hiji. cokolatos puya hiji, imut hiji, susu kotak rasa stroberi puya hiji, imut hiji. Meser coklat puya hiji,imut hiji, nabati sip puya hiji, imut hiji, pray ciken meser tujuh ceuk mamah eta mah.

"Pah....naha bet lami wae can uih,...saur imut".
"Apana ieu keur dijalan. Bade uih".

"Imut mah...hideng....puya hideng. Puya mah ameng sareng Intan. Imut mah sareng mamah. Imut teh hoyong......eh ....Puya mah...sosis hiji, imut hiji. cokolatos pya hiji, imut hiji, susu kotak rasa stroberi puya hiji, imut hiji. Meser coklat puya hiji,imut hiji, nabati sip puya hiji, imut hiji, pray ciken meser tujuh ceuk mamah eta mah".

"Pah....tos heula nya....ieu di kamamahkeun".

Dedengeun. Anak kuring dedengeun pisan. Matak sok didedengekeun we lamun ank kuring keur capetng nyarita kitu.

Jenteuing ah...rek didengekeun rek henteu. Rek diengklokan rek henteu. Kuma karepna si sardung. rek bari ngitung cindung atawa nginum cikopi. rek nonggongan, ngajebewan atawa ngareret ukur kujur panon. Kuring rek tetep ngobrolkeun anak kuring. Anu celembeng, jeung haben wae lamun pesen dahareun teh.

Teu ieuh hayang ngahewag....keun bae da keur diajar nyarita. Komo anak kuring mah keur geulis teh....pinter deuih. celembeng. lucu hideng. bari mun kuring balik ti panyabaan, sok datang mukakeun panto bari ngajorowok tiluar...."Papaaaaah......" taaah .... sora eta anu pating koceak jeung pating jorowok ngageroan, ngabageakeun kuring. Duanana pating beretek. Pada-pada hayang dipangku.

Nyaan kacape...gawe jeung dijalan......musnah. Jag-jag deui, padahal mangku anak dua. Anu tadi riweuh pesen itu ieu. Geus jonghok mah ukur parebut anu hiji hayang di ais anu kadua hayang di jodang. Musanah kacape teh, sakitu bareurat oge anak kuring teh gasik di pangku jeung di jodang.

Padahal lumayan beurat. Teu beurat kumaha atuh.....anu cikal 17 kg, anu kadua 14 kg. heuheuy deudeuh....31kg. Anu rimbil dina aisan jeung dina punduk. Enya kalan-kalan mah....parebut anu hiji hayang di ais dina dada, ditangkeup. Anu hiji hayang di akod. Lanceukna anu hayang diais dina dada sok nyiwit lamun kagiliran diakod. Gerewek anu kadua ceurik di dicimit ku lanceukna. Sedengkeun sicikal....digengeureuhkeun ulah galak...gerewek deui ceurik. Leuh ieu ceuli meni pinuh ku anu sarono meureun.

Tapi papada kitu....enya oge cape, bari diturunkeun tina taktak atawa tonggong jeung aisan, bari parebut lahunan.....keur pangbebenyo kacape jeung beurt. Pesenan manehna gancang dibikeun masing-masing sarupa-sarupa. Puguh lamun ukur ditambrukeun mah....sok parebut jeung ceurik bagian kadua sok kajadian. Reret panon panitah kapamajikan geus surti...nyokot eusi keresek...ngabagi rata hiji ewang.

Geus boga mah sakeresek ewang.....enya oge ukur dicekel bari meni jiga anu atoh, leuh.....ieu hate. bungangan atoh kacida. Asa kapake.....naon rupa barang anu tadi dipesen bari diinget-inget. Naon anu kadaharan anu kudu dibeuli. Dibageakeun....bari brak masing-masing keresek dibuka...terus cacamuilan didahar bari nyaritakeun sagala pangalmanana ulina.

Heuheuy....kuring bet heueuh......asa ku resep. Suka sedih. Ningan kieu jadi bapa teh. Asa kapake jadi bapa teh lamun barang beuli terus di aropi jiga anu katarima...leuh dunya teh ningan anu kulawarga urang wungkul.

"Paaah......hoyong?", biasana anu leutik anu sok nawaran bari langsung ngawewel-wewel kana baham kuring. Teu meunang henteu, eta kadaharan, kudu we digegel saeutik wae mah.

leuhhhhh..... anak kuring. Sing bagja temenan hidep tehnya......


*22042010