HAYU AH.....URANG NGOPI

13. HAYU AH.....URANG NGOPI


Ih ari si eta, meni teu kaop ninggali jalma anu ngariung, terus disampeurkeun. Naha erek dagang atawa hayang ngadedengekeun anu ngobrol. Dasar si ceuli lentaheun atuh. Kasebelan, kuring mah era niggali si udung lamun geus kitu.
“Ngaranna oge dagang ngancleung, teu kieu mah moal payu atuh”, pok na teh.
Sageuy atuh di pasar gutak gitek bari gelenye teh, cik ari dilembur kieu mah, tong disasaruakeun. Piraanan dina jandela katempo aya anu geulis budak awewe. Sikepna jadi robah, jiga anu hayang katanggar ku eta budak awewe.
Ih.... ngerakeun pisan si eta mah. Pira oge ukur sareretan....meni awas pisan panonna teh. Dina jandela budak geulis keur ninggalikeun anu ngariung. Komo lamun jiga anu kamari. Budak geulis di jalan lempeng keur nongkrong, eta mah wanter. Si Udung make jeung ngagupayan sagala.....jiga anu geus wawuh, budak awewena deui make jeung ngadeukeutan bari nawar cindungna, “10rb tilu”, pok si Udung bari diharewoskeun jadi sapuluh rebu 4, tambahan we sakedik ulah sapuluh rebu teuing.
“Kumaha eneng lah, nambihanana mah sabaraha we”, pokna deui.
“Mamang mah ical jinis ka Eneng anu geulis mah. Geura ieu yeuh neng…..anu kulawu. Mantes geura sareng raray Eneng anu geulis kieu. Leuh……payus. Payus pisan. Komo lamun cios meser, engke ku Mamang dipasihan jampe”, pokna teh ku keukeuh bari ngaharewos dideukeutkeun kana sirah anu geulis tea. Iiiihhh….amit-amit Udung maneh, patataan teh..asa beureum beungeut uring mah, ninggalina oge.
“Yey ari si Mamang…..meni jampe sagala…”ceuk anu geulis. Bari imut anu gumeulis tea, dibarung dilak ka si Udung. Euh…atuh dikitukeun komo si eta mah. Beuki we gumejlek, bari mimiti eta cindung mun geus panyakitna kumat dipake. Gutak gitek gelenye sagala, badis beben. Leungeun peperengkelan ditepakkeun kana tak-tak anu geulis.
“Ih geura cobi atuh ku Eneng, pasti pak Sersan oge tambih geugeut”, ceuk si Udung nyanyahoanan.
“Pa Sersan mana ari Mamang? Amit-amit. Da ukur rerencangan eta mah”, pok anu geulis, Neng Mimin ngarana teh.
“Apana harita basa mamang panggih di Payuneun Toko sareng pa Sersan, nyarioskeun neng Mimin, anu geulis tea. Malih mah pang nawisankeun ieu cindung, saurna teh. Mamang mah teu wadul. Udung jalmi kayungyun tea atuh. Sipembawa informasi akurat tepat jeung jelas, teu aya anu dikilungan. Komo lamun dipeseran Cindung mah”, pokna teh. Eta geus plok deui-plok deui api-api nenggeul kana tak-tak neng Mimin.
“Euweuh ka era siah Sardung maneh”, ceuk gerentes hate.
“Ah si Mamang mah jijieunan. Barina oge Pa Sersan mah, alimeun atuh ka neng mah. Eta mah jijieunan mamang”, ceuk neng Mimin.
“Enyaan neng Min. Asli. Tak ada sapatah kata pun yang nambah dan ngurang”, bari ngagilek deui wae eta beuheung jiga beben, persis pisan.
“Sok atuh neng, peser anu mana meh pa Sersan tambih lengket. Bilih ke malem minggu sumping”
“Enya atuh Mang, ieu yeuh anu ieu. Jantennya 4”, tawar neng Mimin.
“Tambihan geulis…kanggo Mamang…meser roko sareng meser pincuk” tembalna.
“Muhun atuh Mang, tah tambihna cekap sakitu mah, bari song neng Mimin, nyodorkeun duit tambahna”.
Atuh s Udung ngahahahaha...."antos we pa sersan malem minggu, jangjina ka Mamang kitu...", ceuk si Udung bari gancang beberes deui buntelan cindungna.
*
Nu ngariung terus disampeurkeun….teu ieuh ngobrol basa basi, atawa api-api nanya, si Udung langsung ngagelar buntelan cindung. Nembongkeun conto anu panghadena. Warna beureum ati. Sugan mah teu we satiap jalma di toel jiga anu geus loma.
“Pilih kelir Acak corak. Nini Jungkir aki sorak. 10rb tilu. Mangga pilari anu cocok sareng manah. Nu teu acan ngabantun artos mangga ku Mamang Udung di antosan. 10rb tilu-10 rb tilu. Pilih kelir Acak corak- Pilih kelir Acak corak- Pilih kelir Acak corak”, ceuk si Udung bari hayoh cindung ditepakan ditembong-tembong anu warna hade pikareuseupeun.
Sakedapan buntelan cindung pada nempo pada ngacak-ngacak. Pada milih anu cocok keur sewang-sewangan. teu lila pada milih bari pating goosor duit 10rb. Payu lima belas siki.
“Nyanggakeun barangna nampi artosna. Mugi sing manfaat dianggona”.
Heuheuy duudeuh…..hayang seuri kuring mah lamun geus si Udung nyarita kitu. Jiga anu heueuh, si bedul teh. Tapi enya lumayan poe ieu dagang cindungna, payu. Cenah ka imah mawa duit 50rb. Jinisna mah geus dipisahkeun, da eta mah puguh modal.
“Hayu ah urang ngopi”, pokna, tapi lamun ngopi hayang ngeunah bari jongjon mah sabar we, ke tungguan urang ngopi di imah”.
“Imah saha dung?”, tanya teh.
“Alaaah tong api-api hayu lah bakal ngeunah. Kopi Aceh tea ningan. Ngeunah tadi oge Uing ngopi di imah didinya mah” , jawabna teu euleum-euleum.
“Na asana teh. Ngeunah ehe teu ngenah eon. Didinya anu meunang untung, kuring anu kudu mere cikopi. Meu....euli we sorangan ayeuna, hayu urang tinyuh diimah kuring”, gueleuh tuda. Asa ku nganggap enteng wae meuli gula jeung kopi teh. Memangna murah…sakitu sapoe aya kana dua kalina datang ka imah bari teu cukup sagelas ari nginum teh.
"Sangeuk teuing ah, sok buru meuli kopi jeung gula ayeuna” titah teh.
“Ah.... naha pira oge ukur nginum dua sendok kopi jeung hiji satengah gula. Meni leuleuweungan didinya mah mere teh”, pokna deui.
“Enya …..bae hayu urang meuli ayeuna mah…”, ceuk si Udung bari ngabeberes barang dina jok motor……
*02042010