NGABUDAH SEPAT

10. NGABUDAH SEPAT


[Bismilah. Ngawitan ieu nyerat, minangaka bubuka keur panyinglar basa anu lepat, nyeumat heuras jiga harupat. Tapi poma ulah rengat galih anu numpi dina pikir, mingkin nyaliara ngempel-ngempel basa keur nandasa. Poma, kekecapan anu ngarangki ngawujud kalimah, taya lian ukur papaes hate nonggerakeun rasa nepi ka dipager ku kamampuh uteuk]
"Bu Tia atuh anu kitu tea mah, pajarkeun engke malem jumaah bula hareup, rek kemis osre atawa jumaah isuk-isuk. Malah teu euleum-euleum, nepi ka dikieu yeuh, dina kalender oge", ceuk si Udung bari metakeun pamanggihna kucara nyilangkeun curuk kenca katuhu, kawas klip lagu Anang.
"Ceuk saha tateh. Kade bisi jadi pitenah, babasaan teh. mei colonos didinya mah", ceuk kuring ka si Udung anu kakara jol. Alesanana mah ke peuting rek lalajo bola MU. Padahal teu kudu boga alesan kitu oge, kuring geus apal, manehna hayang cikopi tateh.
"Aeh Uing mah niggali pisan. Basa harita nawarkeun cindung model anyar. Dumeh bu Tia mah sok haripeut, mun aya model anu kitu teh. Malah mah ngaharewos, mun aya anu anyar, tong waka ditawarkeun heula kabatur, bawa kadieu. Kitu uing mah, lain jijieunan. Asli. kalihat kukepala panon sendiri", ehm....eta si sardung kapangaruhan kusaha,meni mamaluayuan sagala.
"Eta meni apal kana cakra beureum sagala. Kawas sok ninggali wae", pok teh.
"Gunakeun atuh panon. Tong tungkul wae didinya teh. Yeuh kieu yeuh ngagiler saeutik, ret kaditu-ret kadieu" si sardung mei nongtorowelang bari metakeun pamolahna, abong anu rada ngagijleg.
"Yeuh watek pagawe teh", pokna deui.
"Rada tinggalkeun. Moal maju eta teh", na nya si eta, abong diantep. Meni teu make ugeran ngomong teh. "Tinggali atuh Uing, set-set sakal indit 12 tah cindung uing payu. Lincah panon teh ngadodoho, mana jeung saha anu kira-kira bakal meuli, tak tik eta teh".
"Heup Dung tong mamawa kadinya sagala. Tong mamawa kana pagawean Kuring. Nasib jeung takdir jelema mah aya anu ngatur. Didinya teu bisa ikut campur"
"Aeh, teupercaya. piraku ku uing kudu dijentrekeun sajalantrahna. tapi keun bae urang bejer beaskeun. Sok pikiran kudidinya, naha aya pagawe anu beunghar ku ladang gawena? Euweuh! Uing mah geus ngider ka unggal tempat atuh. Apal. Apal pisan. Bisa soteh nyieun imah, cenah ceuk bu.....", leuh eta meni wani kitu ngomong si Sardung ngomong. Abong-abong tukang cindung, ka ukur elmuna.
"Naha teu diterus keun....ceuk bu saha tateh"
"Uing hoream, ngomongkeun ngarana, bisi kaasup ngupat, komo deui ari euweuh jelemana mah. Dosa tateh. Cenah mah di Naraka jelema anu sok ngomongkeun batur letahna bakal diteukteuk. Budak uing anu ngomong kitu teh. Budak Uing tea atuh guru na oge ustad WS", ehm karek beja geus jiga anu geus heueuh ngalaman. Eta kusebelna teh, muji-muji budakna sagala.
"Hampura, dipotong. Budak Uing mah, cerdas. Henteu asup ti kenca kaluar ti katuhu. Make proses yeuh didieu", ceuk si Udung bari nunjuk kana sirah. Padahal mah, Kuring oge boga budak dua teu ieuh kitu-kitu teuing.
"Gandeng Dung ngomong teh, bisi aya cakcak bodas", kuring ngaheumkeun.
"Uing hoream ngalaman kitu. Uing mah hayang seungit surga, hirup didunya ngenah dibarung seungit cikopi. Cik mana aya teu, bau surga didieu?", tuuh.... pasti kadinya jigna si eta mah.
"Na ngomong teh sok disasaruakeun jeung urusan Alloh. Surga mah goib. Tapi sanajan kitu tetep urang kudu iman", pok teh.
"Euh..... didinya mah. Ngabejaan bulu tuur. Uing mah dagang geus cara nabi atuh, geus ngadarah daging. Matak langganan loba. Tah ieu modalna.....mangga rek sabaraha mere batina. Tambih deuih ongkos nawiskeun. Kedah oge diemutan moal enya abdi dagang kadieu teu sasarap heula boh di bumi, atuh dijalan oge da langki ngalangkungan pom bengsin, janten wios bari ngelepus sapanjang jalan. Eta oge kedah kaetang panginten, da abdi mah sanes sukarela dagang ieu teh. Leres-leres usaha, kanggo anak pamajikan. Kitu uing mah ari dagang teh. Jentre".
"Siah sok kamana karep wae ngomong teh. Mamawa ka Nabi sagala. Kade bisi salah ngomong didinya teh. Bisi tigebrus ka.......amit-amit ketang. Hirup didunya susah, diaherat katalangsu".
"Ah sok we sebutkeun, NARAKA kitu. Da teu sieun uing mah ku naraka, asal hirup we anu bener. Apanan ceuk pangeran oge lamun urang mikir bener, Pangeran oge bakal ngaijabah anu sakumaha kahayang urang. Lamun sabalikna nya sabalikna we. Kieu contona lamun Uing tadi ti imah, mikir didieu euweuh cikopi, karasa sok beda....didinya mere teh sok rada dusdis, caina oge sok rada baley. Teu ngenah karasana teh.
Meureun dikurangan nikmatna tateh. Beda jeung ayeuna Uing mikir didieu bakal aya cikopi anu ngeunah seungit jiga cikopi Aceh, gera karasana teh seungit pisan atuh. Bisi hayang ku Uing dipangnyieunkeun, cikopi anu ngabudah sepat. Leuh cikopi Aceh tea karasana teh......Nikmat. Asa disambung umur tateh".
"Alah didinya mah pangoloan...ngan kade Dung, nyebut-nyebut disambung umur teh babaturan oge langsung mencret, basa harita manehna nginum coklat"
"Aeh Uing mah nyarita bener ieu teh.....komo Isuk poe kemis. Misteri Bu Tia anu mere tanda kieu.....dina kalender bakal kabongkar. Tinggali we Uing isuk, mawa beja anu hade"
"Naon tateh Dung, maksudna"
"Teuing Uing oge teu ngarti"
"Cenah kabongkar?"
"Aeh....maknaan atuh ngomong Uing tong dihartikeun salancar. Uing mah sok mindeng diajar FIL...... Atawa MIL nya mimitina teh?, pokona mah aya sapat-sapat kitu lah tungtungna teh".
"Filsafat siah sardung", pok teh.
"Heueuh da puguh Bu Tia anu nyarios kitu na oge. Rada teu kadenge Uing mah lamun geus ngomong jeung bu Tia teh. Sok haharewosan. Teuing naon anu dicaritakeun, Uing mah heueuh-heueuh we. Penting mah cindung uing di beuli, manehna ngenah hatena, masalah teu ngarti jeug teu kareungeu mah uma engke lah".
"Jadi naon maksud didinya ngomong teh?"
"Tah eta omongan bu Tia ka uing basa harita panggih teh, tanda ieu teh malem jumaah, kadieu we datang isukna".
"Teuing Uing mah teu ngarti kana omongan didinya teh".
"Teu kudu dihartikeun omongan Uing, bisi teu kataekan. Hayoh Uing cape nganter didinya terus ka RSU. Iraha atuh Uing boga waktu keur dagang cindung"
"Naon didinya maksudna ngomong kitu?"
"Tuh nya Uing ngomong kitu wae oge teu ngarti didinya mah. Ieu we geura cobi heula cikopi buatan Uing, anu ngabudah sepat. Omat ieu teh nyieunna oge, 17 kali ngocek, 2 sendok teh, kopi. Hiji satengah gula. Tinyuh ku cai anu ngagolak. Leuh.....mantap. Gera mangga suruput ku salira. Mugi ulah rengat galih mung sakieu anu aya ", pokna teh teu euleum-euleum. na ari sieta pipikiranna kumahanya, panan ieu teh imah kuring, na bet sieta anu nyuguhan ka kuring. Bet tibaralik dunya teh.
"Alah siah....tuh dina meja cokot. Nyindiran we kabisa teh, sugan aya keneh sesa budak tadi sore".
"Tah anu Uing mah rada beda nyieunna", pok si Udung teumirosea oongan kuring.
"Salian 17 kali ngocek, dua sendok teh kopi ditambih hiji satengah gula, ngangge bababcaan uing mah.

['Ter puter|puter giling| puter giling keur aing| nu digiling muter ning kolecer| dikocek sakali muter sorangan| miceun budah miceun ludah| ludah ning sasalad| nu mapay kana awak| saputer ilang| kaduana nyangsang| nu diregot kari kahayang| sasuruput ngenah| kaduana ledis|']
"Ngomong naoan tateh"
"Uing dibere jampe ti mang Jojo. Ngan Ustad WS dibejaan jampe eta rada nyeak. Haram cenah. 'Ngaduakeun Alloh tateh' , ku Uing ditembal we, keuheul tuda meni ujug-ujug nyeak wae. sagala teh haram. nginum cikopi mah hrampang kana uteuk. Jauh kana tunduh, lalajo MU bakal jongjon, moal bentrok jeung tunduh. Geuleuh tuda, komo deui ieu mah ti mang Jojo. Kaditu we tanyakeun, tong ka uing. Mun wani sok ambek ku sorangan".
"Didinya wani ngomong kitu ka Ustad WS. Teu sopan siah, eta teh ulama. Ulama teh warosatul anbiya".
"Teuing ah, Uing mah teu ngarti, budak oge can nyarita kitu ka Uing", pokna teh asa teu salah patataa kitu teh.

[Ngaleob peujit, cenah kitu kekecapan anu mimiti kedal malah mah kasaweur ku sora
knalpot motor anu nongtoreng matak torek]

"Teu kitu onamanan mah, lain budak ngora. Anu keur nyatet pangalaman hirup. Boh ku basa, boh ku dandan. Budak ngora ngawujud gaya dina paripolah saayana".
"Ngomong naon deui didinya teh, teu gugur teu angin", pok teh, basa si Udung isuk-isuk geus kurumuy deui datang.
"Enya itu motor, naha teu karaseun kitu ku anu makena. Atawa meureun manehna mah torek"
"Naha bet beda didinya mah ngomong teh, tadi muji ayeuna jiga anu moyok"
"Ah teu nanaon.....karunya we Uing mah lamun cilaka. Heug Uing can sasarap. Meureun euweuh tanaga keur mangkuna. Matak bisi aya deui anu sora kitu heug dina pengkolan eta tigebrus, ku Uing rek ditulungan lamun geus sasarap mah. Komo lamun geus nginum cikopi, tanaga teh sok aya deui"
"Na.....bet Uing anu katempuhan ieu teh?"
"Aeh ieu mah bisi didinya rek amal kujalan nulungan anu cilaka. Meh aya tanaga, nya wayahna kudu kitu. Tapi bisi didinya embung nulungan, keun bae kukuring sorangan. Da puguh geus nginum cikopi mah sok gede tanaga Uing teh".
"Goreng tungtung didinya mah....kaditu we sorangan. Sugan aya keneh urut sore puter giling..." ceuk kuring ka si Udung bari rada nyindiran jampe pamere ti Mang Jojo cenah.
"Aeh...... ningan ka inget wae, jampe puter giling. Geura urang cobaan deui atuh puter gilingna", pok na teh meni asa dibere kasempetan.
"Geus kapanggih naon rusiah cakra bu Tia?", tanya teh.
"Acan...tapi .....ari ayeuna teh tanggal sabaraha?"
"Da basa harita teh....jangji bu Tia jumaah kaopat.
"Jangji naon?"
"Nyokot duit cindung tilu. Jangjina poe jumaah".
"Ehmmmm sibedul......ku kuring kaharti. malem jumaah teh. Tah didinya mata kudu melek hurup teh....melek waktu jeung melek tanggal"
"Maksudna kumaha tateh? lebeng Uing mah can ngarti"
"Da didinya mah mikirna ngeres wae. Mun bu Tia jangji kitu bari disambungkeun jeung poe jumaah, apana kemis teh tanggal hiji. Poe gajihan bedul"
"Aeh heueuh.....ari kitu mah kaharti. Atuh lumayan. Mangkaning tilu cindung anu ku anjeuna teh. Mun harita ditawaran lima. Da rada beda katinggalna teh resep kanu pulas kulawu...."
"Muter atuh uteuk teh....ulah muterkeun wae cikopi".
"Heuh atuh ah kitu mah.....Uing geus menang surga deui wae yeuh dibareng seungit cikopay.....hahahaha..." ceuk si Udung bari ngalenggak.
*01042010